De Virtual Residencie makers 2022 zijn bekend

Voor de selectie van de makers werkt de Nederlandse Dansdagen sinds vorig jaar samen met drie organisaties die gezamenlijk een groot deel van de talentontwikkeling in de dans omspannen: Moving Futures (een samenwerkingsverband van Dansateliers Rotterdam, DansBrabant, ICK Artist Space, De Nieuwe Oost en Random Collision), Korzo (in samenwerking met Nederlands Dans Theater) en PLAN Talentontwikkeling Brabant (een samenwerking tussen HZT, Circolo, Theater De Nieuwe Vorst, DansBrabant, United Cowboys, Parktheater, Theaterfestival Boulevard, Artemis, Festival Cement, Podium Bloos) met Corpo Máquina als externe partner.

Het project Virtual Residencies werd in 2018 door de Nederlandse Dansdagen geïnitieerd als een onderzoek naar co-creatie op afstand, waarbij de makers gebruik maken van digitale media. Onderzocht werd welke problemen zich hierbij voordeden, en welke nieuwe kansen erdoor werden ontsloten. De betrokken makers waren toentertijd Hilde Elbers en Heather Ware. Het concept kwam van DansBrabant, die tevens coproducent was.

Met het oog op de langdurige impact van de pandemie en de onomkeerbare digitaliseringslag die daaruit is ontstaan, wil de Nederlandse Dansdagen het project over meerdere jaren continueren. In 2020 werd het project daarom omgevormd. De geselecteerde makers kregen een opdracht die met opzet breed geformuleerd was: iets te creëren voor een digitaal platform. Zo hielden zij de artistieke vrijheid om hun eigen urgenties te volgen en out-of-the-box te werken. Tijdens de geheel online gehouden editie van de Nederlandse Dansdagen in 2020 werden Virtual Residencies gepresenteerd van Ann Van den Broek, David Middendorp, Peter Leung en Redo Ait Chitt en Dominique Vleeshouwers. In 2021 waren dat Antonin Rioche, Evangelos Biskas, Jija Sohn en Ruben Chi.

De Virtual Residency makers 2022

Sarada Sarita

Sarada Sarita studeerde in 2008 af aan het Performing Arts Institute Amsterdam en ontving in 2012 een ontwikkelingsbeurs van het Amsterdams Fonds voor de Kunst om te studeren aan Peridance Center in New York. Als professioneel danseres en performer heeft Sarita een brede ervaring in verschillende podiumkunstdisciplines en dansstijlen, met een sterke passie voor en specialisatie in ‘Waacking en Voguing’. In 2018 ontving Sarita de Zilveren Krekel voor ‘Most Impressive Stage Performance’ voor haar vertolking van de Evil Queen in GRIMM door ISH & de Junior Company van Het Nationale Ballet. Als maker en choreografe is Sarada Sarita niet bang om moeilijke vragen te stellen en uitspraken te doen over menselijkheid, gelijkwaardigheid en bewustzijn. Met haar laatste onderzoeksstuk Q4: Quantified won Sarita de BNG Bank Dansprijs 2019. Haar traject eindigde met een onderzoek reis naar Zuid-Amerika begin 2020 wat zal resulteren in een live Waacking theatervoorstelling The Quintessentials- Q5.

Constantin Trommlitz
Constantin Trommlitz heeft een achtergrond in breaking en werkt op dit moment als kunstenaar verdeeld over twee gebieden – film en dans. Deze twee interesses hebben hem ergens tussen multimedia makerschap, choreograferen, filmmaker en het in eigen belang experimenteren met een onconventionele mix van beide gebracht.

Vaak zijn deze twee gebieden ver van elkaar verwijderd, beweging versus technische vaardigheden, in het moment zijn met je lichaam versus regisseren van buitenaf. Door langzaam zijn pad te banen naar eigen originele projecten, komt Trommlitz steeds meer tot de kern van zijn werk en wat beide disciplines verbindt, namelijk intimiteit.

Momenteel is hij, als lid van Stichting Fractal Collective, tot 2024 artist in residence bij Korzo in Den Haag.

Simon Bus

Simon Bus maakt sinds 2002 deel uit van breakdance crew ‘Trashcan Heroes’, waarmee hij fanatiek meedoet aan zoveel mogelijk battles in binnen- en buitenland. In 2012 rondt hij de studie 'visuele communicatie' af aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Maastricht. Zijn B-boy naam Statue verraadt dat zijn ‘gevoel voor beeld’ dan ook in de breakdance scene is doorgedrongen. In 2018 begint hij zich aan het makerschap te wijden. Ook daarin blijft hij experimenteren met urban dansvormen als house en breakdance. Vanuit zijn eigen hyperflexibiliteit keert hij deze vormen binnenste buiten en onderste boven en weet hij ook zijn dansers daarin te stimuleren. Zo ontstaat een heel eigen bewegingstaal die op haar beurt ook weer inspireert tot specifieke vormgeving en belichting. Naast choreograaf blijft Simon een veelgevraagd danser o.a. in het werk Guilherme Miotto, Shailesh Bahoran en Dunja Jocic. Simon wordt vanaf 2017 onderteund vanuit ThinX/Parktheater en werkt vanaf die tijd samen met Corpo Máquina Society met wie hij in 2019 en 2020 een door FPK ondersteund Nieuwe Makers-traject doorliep. Deze samenwerking duurt nog voort. Sinds 2021 wordt Simon ook ondersteund vanuit PLAN Brabant.